Poradnie suicydologiczne stanowią główny element programu zapobiegania samobójstwom PTZS. Tworzone są przez członków towarzystwa, którzy samodzielnie udzielają pomocy psychologicznej zgłaszającym się Pacjentom.
Udzielana pomoc obejmuje:
- Sytuacje kryzysu uruchamiające myśli i tendencje samobójcze – są to specyficzne sytuacje, często powiązane z konstytucją Pacjentów, które na skutek stresu bądź kryzysu wyzwalają reakcje suicydalne.
- Chroniczne tendencje suicydalne – czyli wewnętrzną dyspozycję do określonego rodzaju reakcji, tutaj suicydalnych. Dotyczy to m.in. historii prób samobójczych na linii życia i stałego nimi zagrożenia.
- Postwencję – czyli pomoc w okresie żałoby po śmierci samobójczej osoby bliskiej. Postwencja stanowi jednocześnie profilaktykę suicydalną.
- Samookaleczenia – pomoc psychologiczną oraz psychoterapię w zależności od nasilenia problemu i jego charakteru.
- Opiekę pohospitalizacyjną – po pobycie na oddziale psychiatrycznym. Jest to szczególny, prewencyjny element pracy poradni suicydologicznych. Od wielu lat środowisko psychologów i psychiatrów wie o tym, iż szczególnie narażeni na samobójstwo są Pacjenci, którzy opuścili szpital. Największe zagrożenie suicydalne trwa kilka tygodni od opuszczenia placówki. Poradnie suicydologiczne są miejscami, w których Pacjent w owym czasie może otrzymać profesjonalną pomoc i wsparcie, i powinien być do nich kierowany.